Kurban Ve Kurban Bayramı

Fıkıh mezheplerinin çoğuna göre udhiyye kurbanı
sünnet olmakla birlikte Hanefi mezhebinde tercih edilen görüş kurbanın
vacip olduğu yönündedir. Ancak bir ibadetin farz olmayışı, onu ibadet
olmaktan çıkarmayacağı gibi, şeklinin de değiştirilmesini gerektirmez.
İbadetlerin; şekil, şart ve rükünleri olduğu gibi hikmetleri, amaçları
ve teşri gerekçeleri de vardır. İbadetlerdeki bu özelliklerin
birbirinden ayrı düşünülmesi mümkün değildir.




Kurban ibadetinin pek çok hikmeti ve amacı vardır. Kurban sadece et
yardımı amaçlı bir ibadet değildir. Hatta etinin dağıtılması bile vacip
değil, sünnettir. Bu ibadetin özü Allah’a yaklaştıran maddi bir
fedakarlık ve O’nun emrine bir bağlılıktır.


Kur’an‐ı Kerim kurban ibadetinin eski millet ve topluluklar
tarafından yerine getirilen bir ibadet olduğunu ifade etmektedir. Zira,
Kur’an‐ı Kerim’de: “(Ey Muhammed!) Onlara Adem’in iki oğlunun
kıssasını doğru olarak anlat! İkisi birer kurban sunmuşlardı da
birininki kabul edilmiş;
diğerininki ise kabul edilmemişti..…” buyrulmuştur. (Maide Suresi; 27)


Saffat Suresinde de (Ayet: 107); Hz.İbrahim’in oğlu Hz.İsmail’in
yerine bir kurbanın, Allah tarafından kendilerine fidye (kurban) olarak
verildiği açıkça bildirilmektedir. Ayrıca diğer bazı ayetlerde de
kurban ibadeti ile ilgili nasslar mevcuttur:


“... Kendilerine rızık olarak verdiği kurbanlık hayvanlar
üzerine belirli günlerde Allah’ın adını ansınlar. İşte bunlardan yiyin,
sıkıntı içindeki fakiri de doyurun.” (Hacc Suresi, 28)
“Her ümmet için, Allah’ın kendilerine rızık olarak verdiği
kurbanlık hayvanların üzerine O’nun adını anarak kurban kesmeyi meşru
kıldık.” (Hacc Suresi; 34)
“Bu hayvanların ne etleri ve ne de kanları Allah’a ulaşacaktır:
Allah’a ulaşacak olan ancak sizin O’nun için yaptığınız, gösterişten
uzak amel ve ibadettir.” (Hacc Suresi; 37)


Kurban ibadeti hicretin ikinci yılında eda edilmeye başlanmış ve
Hz.Peygamber (s.a.s.) hicretten itibaren on yıla yakın bir süre hep
kurban (Udhiyye) kesmiştir. (Bkz:Tirmizi 20, K.El‐ Edahi 11,Hadis No:
1507)


Allah-ü Teala (Celle Celaluhu) kurbanımızı kabul etsin.
Bayramımızı hayırlarla doldursun.