yalnızlık

yalnızlık büktü belimi artk.... neredesin dön gel sevdiğim...
menekşelerim pencere önünde solgun ve ömrüm bir gelincik kadar bitkin. uzayan gecelerde ışıksızım, koralevler içinde üşüyorum..
gökyüzüne miras bırakıp hasretimi, bir hilalin parlaklığına astım umutlarımı ve şimdi yalnızım....
yalnızlık, hani krizin kalbi sıkıştırması gibi, gözlerin dolupta yaşlarını sonsuzluklara bırakamaması gibi hazin ve öldürücü. bir nefeslik sevdalara hasret kalmak ve yıldızlara derdini anlatamamak.
şimdi bir kardelen gibi hissediyorum kendimi, yanlış mevsimde açan beşinci baharın çiçeği gibi. ucuz hayatlardan arınmış, yalnızlığın çehresinde açan bir tebessüm gibi. hani özlemek, hasret duymak yalnızlığın bir geleneği belki, ama hiçbir yalnızlık değildir sevenin hakkı.
bir hamalın sırtındaki yük kadar ağır yalnızlık ve bir beğeğin gözyaşları gibi çaresiz. neden anlatıyorsun diye sorma bana sevgili. sen bilemezsin ne denli ağırr olur yalnızlık.
eğer sen başlı başına bir yalnızlıksan....
Benim en anlamlı yalnızlığımsın...

tesekkürler