Tuhaf Bir Birliktelik

Vakit gelmişti. Sona doğru yaklaştıklarının
ikisi de farkındaydı. Kadın da erkek de birbirlerine bakarken aslında o
anda geçmişlerine bakıyorlardı. İkisinin gözünde de geçmiş, capcanlı
ama bir o kadar da eskiydi şimdi.

Tanıştıkları gün geldi
akıllarına. İkisi de o kadar farklı görünüyordu ki. Dışarıdan bakan
gözler bu tuhaf ikiliyi ancak bir markette, pazarda, bilet sırasında
düşleyebilirdi. Tuhaf bir rastlantı, tuhaf bir birliktelik , tuhaf bir son………..

Kadın
o kadar çekingendi ki, söyleyeceği her sözde yargılanma endişesi
taşıdığı için samimi olamıyordu bir türlü. Konuşamıyordu bile. Erkek
ise bir o kadar girişkendi. Kadının sustuğu anlarda kullandığı zengin
kelimeleri bir bir ortaya çıkarıp dile getiriyordu. Sanki kadının
aklından geçenleri okuyor, söylüyor ve rehberlik ediyordu. Kadının
kolayına gelmişti bu. Erkeğe de zevkli bir uğraş. Kadının huzur veren
derin sessizliği, erkeğin hareketli ve yaramaz ruhuna nefes
aldırıyordu.
Zıtların birlikteliğini yaşıyorlar, tamamlıyorlardı birbirlerini.

Dedim ya tuhaf bir başlangıçtı onların ki………………. Birbirlerine
sevdiklerini bile söyleyememişlerdi. Sevgileri dile gelirse
azalmasından korkuyorlardı. Bu nedenle onlar da söyleyemediler işte.

Ama her ikisi de bakışlarında, dokunuşlarında, sohbetlerinde, kavga ve neşelerinde sevgilerini konuşturuyordu.

Kadın onun yanında kadın, erkek onun yanında erkek oluyordu.

Sona
doğru yaklaştıklarında sevgileri azalmış da değildi. Aksine ilk günkü
gibiydi. Belki de bu sevgiydi onları bitirmeye davet eden. Birlikte
olup tüketmek yerine vazgeçmeyi seçmişlerdi. İkisinin de sert olduğu
zamanlarda ya kırıyor ya da kırılıyorlardı. Daha fazla zarar görmek
istemediler. Birbirlerini anıp yürekler çınladığında tebessümle
hatırlamak dururken niye kırgınlıklar akla gelsindi ki?Kadının
koyu sakinliği erkeğe, erkeğin akışkan hali de kadına geçmişti.
Farkında olmayarak değiştiriyorlardı birbirlerini. Bu değişim onaylı
olmadığı için ruhları debelenmeye başlamıştı. Girdikleri yeni rol
ikisini de rahatsız etmişti derinlerde. Bir şeyler yolunda gitmiyordu
işte. Eski hallerini arıyorlardı birbirlerinde. Bu ani değişim
hoşlarına gitmemişti. Dedim ya tuhaf bir ilişkiydi onların ki………………….Yıllarca
süren birliktelik onlara çok şey katmıştı. Birlikte çoğalıp
zenginleşmişler, çok şey kazanmışlardı. Artık yalnız başına ne
yapabileceklerini görme vakti gelmişti. Korkusuzca ama yan yana
olmadan yeni başlangıçlara adım atarlarken ikisi de nasıl birisini
aradığını ya da aramadığını biliyordu.

Bu ilişkiden en büyük kazanımları da bu oldu.

Veda vakti geldiğinde o kadar güzel sözler etmişlerdi ki birbirlerine, tek bir kötü söz, sitem, yakarış dökülmedi ağızlarından.

İkisi de çok iyi biliyordu ki ,şairin dediği gibi, aslolan giderken söylenenlerdi.Dedim ya tuhaf bir bitişti onların ki…………………………Peki sonra ne mi oldu?
Bilmiyorum..
Aynı yolda yürüyen bu iki insanın bir gün buluşacakları bir nokta olacaktır diye ümit ediyorum.
ALINTIDIR.